- heykəltəraş
- ваятель, скульптор.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
heykəltəraş
Смотреть что такое "heykəltəraş" в других словарях:
heykəltəraş — is. <ər. heykəl və fars. . . . təraş> Heykəltəraşlıq əsərləri yaradan sənətkar. Azərbaycan heykəltəraşları monumental abidələr yaratmışlar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heykəltəraş — ə. və f. heykəlqayıran sənətkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
heykəl — is. <ər.> 1. Heykəltəraş tərəfindən daşdan, tuncdan və s. dən hazırlanmış insan və ya heyvan surəti. Mərmər heykəl. Füzulinin heykəli. – Yaşıl məhəccərli dördkünc bağçada Nizaminin tuncdan tökülmüş miniatür heykəli qoyulmuşdu. M. Hüs.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
studiya — <ital.> 1. Rəssam və ya heykəltəraş emalatxanası. 2. Artist, rəssam, heykəltəraş hazırlayan məktəb (bu məktəbdə keçirilən dərslər yaradıcı məşğələlərlə birgə aparılır). İndi məktəbin səhnəsinə çıxıram, bu üzümüzə gələn ildə dram studiyasına … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atelye — <fr.> Rəssam, heykəltəraş, fotoqraf və s. emalatxanası. // Ümumiyyətlə emalatxana. Soyuducu cihazlar təmir olunan atelyelərin sayı artırılır. Yeni tikilən binanın birinci mərtəbəsində fərdi ayaqqabı atelyesi açılmışdır. Moda atelyesi –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
plastik — <yun.> 1. «Plastika»dan sif. Plastik incəsənət (heykəltəraş). // Xarici həcmi, formanın həmahəngliyi, müntəzəmliyi, ifadəliliyi ilə əlaqədar olan. Plastik təsvir. 2. İncə, müntəzəm, gözəl (bax plastika 3 cü mənada). Plastik hərəkətlər. 3.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
portret — <fr.> Bir şəxsin və ya bir dəstə adamın rəssam tərəfindən çəkilmiş şəkli, yaxud heykəltəraş tərəfindən verilmiş təsviri. Xalının üstündə . . zərli çərçivəyə salınmış iri portret vardı. M. Hüs.. Divara bir neçə məşhur artistin portreti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pudium — is. <lat.> 1. Qədim Romada sirkdə hörmətli tamaşaçıların oturması üçün hündür yerlər. 2. Heykəltəraş və rəssamların işləməsi üçün uca yer. 3. Qədim romalıların sərdabələrində meyitin külü tökülmüş qabları qoymaq üçün yer … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qələm — is. <ər.> 1. Mürəkkəbə batırıb yazmaq üçün ucu şiş və yarıq yazma aləti. Dəmir qələm. Qələmi əlinə alıb yazdı. – Qələm yazanı qılınc poza bilməz. (Ata. sözü). <Sədr> siyirməsindən bloknot çıxardı, bir neçə vərəq geri qatladı, qələmi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təsvirçi — sif. İşin və ya şeyin mahiyyətinə deyil, xarici görünüşünün təsvirinə həddən artıq fikir verən sənətkar (rəssam, qrafika ustası, heykəltəraş, yazıçı, şair) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
